توسل يعني وسيله قرار دادن شخص و يا چيزي، براي رسيدن آسانتر به مطلوبها و اهداف انسان در زندگي مادي و معنوي خود که نياز به وسائل و وسائط براي رسيدن به مقاصد خود دارد و همچنان که وجود وسائل در زندگي مادي ضروري و عدم آنها اخلال جزئي و يا کلي در معيشت و روند زندگي وارد مي‏سازد؛ وجود و استفاده از وسائل معنوي در رسيدن به مقاصد والاي انساني و الهي نيز لازم و ضروري است.

مرحوم علامه مجلسي مي‏فرمايد:

با توجه به اين تعريف و با دقت و تدّبر در خطبه شريفه حضرت اميرالمومنين‏«عليه السلام» در نهج‏البلاغه با نام خطبه الوسائل معلوم مي‏گردد هر عمل ارزشمندي که زمينه‏ساز تقرب به خداوند باشد، وسيله و تمسّک به آن را توسل مي‏ناميم.

حضرت علي «عليه السلام» در خطبه الوسائل مي‏فرمايد:

در اين خطبه ايمان به خدا، ايمان به رسولان الهي و ايمان داشتن به کتب آسماني و تمسک به جهاد في سبيل‏الله از جمله وسائل و وسائط ارتباط با خداوند متعال معرفي شده است. همچنين در روايات علي‏بن ابيطالب‏«عليه السلام» امام العارفين، به مصاديق ديگري از توسل اشاره شده است:

1- مائده/35

2- بحار /ج57 /ص138

3- بحار /ج 77/ ص 291 

مرحوم آية الله ملاعلي معصومي (آخوند همداني) مي‏فرمود به هنگام توسل به حضرت زهرا «عليها السلام» 530 مرتبه بگوئيد:

و نيز از آن بزرگوار شنيدم که مي‏گفت:

که اگر اين دعا را خواندي ان شاءالله تعالي، حاجتت برآورده مي‏شود.[1] .

1- فاطمه الزهرا عليها السلام شادماني دل پيامبر،ص 361